کد مطلب:109074 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
[صفحه 121] خطبه الافاقه و او در مهلتی است از خدا قدم برمی دارد با غافلان و صبح می كند با گناهكاران بدون راه راست و بدون پیشوای پیشرو [صفحه 121] تا چون كشف كند برای آنها از كیفر نافرمانی آنها و بیرون آورد آنها را از پرده های غفلتشان روآوردند به پشت كننده (به نظر كوتاه آنان دنیاست) و پشت كردند برو آورنده (به نظر كوتاه آنان در زمان حیوه آخرت است) پس سود نبردند به آنچه دریافتند از خواسته خودشان و نه به آنچه رسیدند از حاجت خودشان و من می ترسانم شما را و خودم را از این حالت و مرتبه باید سود ببرد مرد به نفس خود جز این نیست بینا كسی است شنید و اندیشه كرد نگاه كرد و بینا شد و بهره مند شد با عبرتها سپس راه رفت در راه روشن دوری می كند در آن از افتادن در پرتگاهها و گمراهی در جاهای شبهه ها و یاری ننماید بر ضرر نفس خود گمراهان را به بیراهه رفتن در حقی یا به تغییر دادن در گفتاری یا ترسیدن از راستی پس به هوش بیا ای شنونده از بیهوشی خود و بیدار شو از بیخبری خود و كوتاهی كن از شتابزدگی خود و نیكو گردان اندیشه را در آنچه آمده است تو را بر زبان پیامبر امی (كه از كسی چیزی نیاموخته) صلی الله علیه و آله از آنچه چاره ای از آن نیست و گریزی نیست از آن و مخالفت كن با كسی كه مخالف باشد با این به سوی غیر آن و واگذار او را و آنچه را راضی شده برای نفس خود و كنار بگذا ر نازش خود را و فرودآی از تكبر خود و به یاد آور قبر خود را زیرا بر آن است گذر تو و همانطور كه جزا می دهی جزا داده می شوی و همانطوری كه می كاری می دروی و آنچه از پیش می فرستی امروز وارد می شوی بر آن فردا پس آماده كن برای آمدن خود از پیش بفرست برای روز خود بترس بترس ای شنونده و كوشش كن و كوشش كن ای بی خبر و آگاه نمی كند تو را مانند شخص آگاه [صفحه 122] از جمله احكام خدا در ذكر استوار (قرآن) چنان حكمی كه بر آن پاداش می دهد و كیفر می دهد و بر آن خوشنود می گردد و به خشم می آید این است كه سود نمی دهد بنده ای را هر چند كه به رنج اندازد نفس خود را و خالص سازد كار خود را اینكه بیرون شود از دنیا ملاقات كننده باشد پروردگار خود را به یك خصلت از این خصلتها توبه نكند از آنها اینكه شرك آورد به خدا در آنچه واجب گردانیده بر او از پرستش او یا شفا بدهد خشم خود را با هلاك كردن نفسی یا اقرار كند به كاری كه انجام داده است آن را غیر او یا خواهش رواشدن نماید حاجتی را به سوی مردم با ظاهر كردن بدعتی در دین خود یا ملاقات نماید با مردم با دو روئی یا رفتار نماید در میان آنها با دو زبانی به عقل دریاب این را زیرا مثل دلیل است به مانند خود [صفحه 122] به راستی چهارپایان قصد آنها شكمهایشان است و درندگان قصد آنها ستم كردن بر غیر خودشان است و زنها قصد آنها آرایش زندگانی دنیا و فساد كردن در آنست به راستی مومنها فروتنانند به راستی مومنین مهربانانند به راستی مومنین ترسندگانند [صفحه 149] خطبه المعرفه ستایش خدائی را سزاست كه ره نماینده است بر هستی خود به آفریده شده های خود و با پدیدآورده شده مخلوق خود بر ابتدا نداشتن خود و به مانند بودن آنها به همدیگر بر اینكه او را مانندی نیست لمس نمی كند او را حواس و نمی پوشاند او را پرده ها برای جدائی آفریننده و آفریده شده و حد قرار دهنده و حد تعیین شده و پروردگار و پرورده یكی است نه به تعبیر شمار و عدد و آفریننده است نه به معنی حركت و رنج كشیدن و شنوا است نه به آلت گوش و بینا است نه به آلت برگردانیدن حدقه و حاضر است نه با رسانیدن عضو و جدا است نه با دوری راه و آشكار است نه با دیدن و پنهان است نه با لطافت جدا شده از اشیاء با غلبه كردن به آنها و با توانائی بر آنها و جدا شد اشیاء از او با فروتنی برای او به سبب بازگشت به سوی او هر كس با صفات مخلوق توصیف كرد او را پس حد قرار داد او را و هر كس او را حد قرار داد پس او را به شمار آورد و هر كس او را به شمار آورد باطل نمود بی آغاز بودن او را و هر كس گفت چگونه است او را توصیف كرد و هر كس بگوید كجاست مكان قرار داده او را داناست آنگاه كه معلوم نبود و پرودرگار بود آنگاه كه پرورده شده نبود و توانا بود آنگا ه كه مقدر نبود [صفحه 150] به تحقیق ظاهر شد ظاهر شونده ای و درخشید درخشنده ای و تابید تابنده ای و راست شد منحرف شونده ای و بدل كرد خداوند قومی را به قومی و روزی را به روزی و منتظر شدیم تغییر را مانند انتظار قحطی رسیده باران را و جز این نیست پیشوایان مدبران الهی بر مخلوق او هستند و شناسانندگان اویند بر بندگان او داخل نمی شود به بهشت مگر كسی كه بشناسد آنها را و آنها بشناسند او را و داخل نمی شود به آتش مگر كسی كه انكار نماید آنها را و آنها انكار نمایند [صفحه 150] او را به راستی خداوند بزرگ مخصوص كرد شما را به اسلام و برگزید شما را برای آن و این برای این است كه اسلام نام سلامتی و گردآورنده بزرگواری است برگزید خداوند بزرگ راه راست خود را و آشكار نمود دلیلهای خود را از علم ظاهر و حكم باطن نابود نمی شود اشیای غریبه آن و به سر نمی رسد شگفتیهای آن در آن است بارانهای بهاری نعمتها و چراغهای تاریكیها گشوده نمی شود نیكوئیها مگر با كلیدهای آن و برطرف نمی شود تاریكیها مگر با چراغهای آن به تحقیق (در این قرآن) مناطق ممنوعه (محرمات) را و مباحه (حلالها) را معین كرده و در آن است شفای شفاجویان و بی نیازی بی نیازی طلبان بی نیازی خواهان
صفحه 121، 121، 122، 122، 149، 150، 150.